ST. JOSEPH’S SETTLEMENT
Proctor, Marshall Co, WV
W poszukiwaniu lepszych warunków życia dla siebie i swoich rodzin imigranci niemieccy z Bawarii i Hesji po raz pierwszy przybyli do Marshall Co, Wirginia Zachodnia, na początku 1850 roku. Według pierwszych lokalnych zapisów, ziemia pod kościół została ufundowana w 1853 roku; budowę ukończono w 1856 r. Budynek służył też jako szkoła. Obecny kościół pochodzi z 1888 roku. Solidne, drewniane ławki i dwie kropielnice, dotąd jeszcze używane w kościele, były wykonane z drewna transportowanego do Settlement krytymi wagonami.
Kościół św. Józefa w Settlement
Settlement było kiedyś terenem rolniczym, ale w późniejszych latach większość ludzi podejmowała pracę w dostępnym w okolicy przemyśle. „Ludzie są tutaj zakorzenieni. Wielu parafian i ich przodków zostało ochrzczonych w tym samym kościele, tutaj zawierali małżeństwo, i tu byli przynoszeni na ostatnie błogosławieństwo przed odprowadzniem na wieczny spoczynek na pobliskim cmentarzu”.(S. Vincentia Rogge)
„Idźcie do domu, przyjaciele, i osuszcie łzy,
Muszę odpocząć zanim powróci Chrystus,
Bo gdy przyjdzie, muszę powstać
I żyć życiem, które nigdy nie umiera”.
(Epitafium ze starego nagrobka, cmentarz św. Józefa; tłum. z niemieckiego)
Figura Patrona parafii w Settlement
Aż do niedawna Settlement, położone głęboko w górach Marshall County, było odizolowane od reszty kraju. Pierwsze drogi gruntowe na całym obszarze były nie do przebycia na wiosnę z powodu ulewnych deszczy i podczas zimowych śnieżyc. Krętą drogę lokalną utwardzono żwirem w 1932 roku. Asfaltem pokryto ją w 1950 roku.
W 1922 roku z rekomendacji ks. Hengersa przybył ks. M. Bucheit. Skorzystał z pomocy Sióstr Misjonarek Pallotynek w przygotowaniu do posługi; będąc niemieckiego pochodzenia, łatwo było dostosować się i siostrom, i księdzu do ludności niemieckiej w Settlement. Siostry Mary Bede Kurth i Ignatia Havers były pierwszymi nauczycielkami, a s. Rita ____ gospodynią.
Na samym początku dzieci przygotowujące się do I Komunii mieszkały u sióstr. Opłata wynosiła pięćdziesiąt centów dziennie za pokój i wyżywienie. Chłopcy mieszkali na plebanii.
Miejsce zamieszkania sióstr w Settlement
Umowa z parafią, przekazana przez Matkę Cecylię z Sacred Heart Hospital, Richwood, WV, stanowiła, że potrzeby duchowe sióstr miał zapewnić tamtejszy proboszcz. Zgromadzenie zobowiązywało się do pokrycia koszów wyposażenia domu; miesięczne wynagrodzenie wynosiło 30 dolarów. * Umowa została podpisana 2 lipca 1923. (* W 1933 roku St. Joseph School stała się szkołą publiczną, służąc zarówno dystryktowi Marshall, jaki i Wetzel. Nauczycieli mieli państwową akredytację. W 1935 roku Izba Edukacji Publicznej w Marshall Co rozpoczęła wypłacanie wynagrodzeń obu siostrom uczącym w Settlement.)
Przez wiele lat szkoła zdołała zachować niemiecką tożsamość. W 1934 roku Bazyli Lockhart napisał: „Ojczyzna pionierów nie jest zapomniana, gdyż niemiecka flaga wisi u boku amerykańskiej. W rzeczywistości, aż po dzień dzisiejszy niektóre recytacje przedstawiane są tak w języku niemieckim, jak i w języku angielskim”.
Mimo utrzymania silnych więzi niemieckich, ludzie z Settlement byli lojalnymi Amerykanami. Rejestr służby z okresu I Wojny Światowej odnotował trzydzieści dwie gwiazdy (wyróżnienia za służbę), z których jedna była złota. W 1944 roku w kronice domu zapisano, że „pięćdziesiąt jeden świece płonęło na ołtarzu bocznym w każdą trzecią niedzielę miesiąca, jedna świeca na każdego chłopca z St. Joseph służącego w wojsku.”
Pieta z kościoła w Settlement
W 1928 roku siostry Ignatia i Ludwiga otrzymały „papiery” potwierdzające obywatelstwo amerykańskie. Wyprawa do Wheeling po ich odbiór trwała trzy dni, ponieważ siostry musiały podróżować bryczką.
Zima 1934 była najsurowsza w notowaniach historii. Przez dwa tygodnie w styczniu temperatura utrzymywała się przy zerze lub poniżej (ok. -18C), a śnieg był tak głęboki, że proboszcz i siostry byli kompletnie zasypani. Sąsiedzi dostarczali siostrom mleko, masło i chleb własnego wypieku, aby zabezpieczyć siostrom zapasy żywności.
W dniu 17 maja 1937 roku, ks. J.P.T. Holzmer, rodowity Niemiec, i proboszcz St. Joseph Settlement, zginął na miejscu w wypadku samochodowym w pobliżu Ivydale w Clay Co, WV. Parafianie trwali na całonocnym czuwaniu przy trumnie z ciałem w kościele w czwartek, 20 maja. Uroczysta Msza pogrzebowa, ze śpiewanym Requiem mszalnym, była sprawowana w piątek. Dzieci pierwszokomunijne, którym zmarły udzielił po raz pierwszy Eucharystii dzień przed śmiercią, szły w kondukcie pogrzebowym, a absolwenci, którzy z kolei mieli otrzymać dyplomy od niego, utworzyli żałobny szpaler. Fr. Holzmer został pochowany na cmentarzu St. Joseph. Ku upamiętnieniu zmarłego postawiono pomnik, który przedstawia Jezusa umierającego na krzyżu, Matkę Bożą i św. Jana.
Upamiętnienie ks. J. Holzmera
Przez wiele lat siostry trzy razy dziennie wspinały się na wzgórze, wędrując z klasztoru do kościoła, aby dzwonić na Anioł Pański. W 1971 roku zainstalowano automatyczny system uruchamiania dzwonu.
Stary dzwon wołający na Anioł Pański
W późniejszych latach Marshall Co dokonało reorganizacji w systemie szkolnictwa, w wyniku czego pobudowano wiele nowych szkół w okolicy. Z tego powodu oraz niedoboru pracowników, w czerwcu 1978 roku siostry wycofały się z St Joseph Settlement.
Dwie kobiety z Settlement zostały pallotynkami: Betty Frohnapfel, która przyjęła imię zakonne s. Roberta, i Lucy Blatt, czyli s. Fidelis. S. Roberta pracowała w administracji, natomiast s. Fidelis w szkolnictwie.
„Rodzinna” uliczka Frohnapfel
Jedna z sióstr pochodzenia niemieckiego, s. Vincentia Rogge, uczyła w małej szkole przez trzydzieści lat. Po przejściu na emeryturę jeszcze przez szereg lat zajmowała się gotowaniem i prowadzeniem domu. Na swoje 90. urodziny napisała:
„Mój fotel na biegunach czeka cierpliwie,
Pewnego dnia łaskawie mi posłuży,
Ale na razie dziękuję Ci, Boże, całym sercem,
Że dałeś mi dożyć dziewięćdziesiątki!”
___________
Foto: S. Phyllis Carpenter SAC
0
