{youtube}9dRQMYIIyJo|530|450|{/youtube}
Źródło: TvMisericordiaPL
Elżbieta Sanna (właściwie: wł. Elisabetta Sanna Porcu; ur. 23 kwietnia 1788 w Codrongianos na Sardynii, zm. 17 lutego 1857 w Rzymie) – włoska tercjarka i profeska Zakonu Braci Mniejszych św. Franciszka, członkini Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego, które założył św. Wincenty Pallotti oraz jego współpracownica, błogosławiona Kościoła katolickiego.
Pochodziła z Sardynii, z wielodzietnej, rolniczej rodziny Salvatore Sanny i Marii Dominiki Lai. Była analfabetką, posługującą się dialektem sardyńskim. Kiedy miała trzy miesiące zachorowała na ospę, która spowodowała jej częściowy paraliż ramion. W 1807 wyszła za mąż za Antonia Marię Porcu. Miała siedmioro dzieci, z których dwoje zmarło wkrótce po narodzeniu. Po osiemnastu latach małżeństwa, po śmierci jej męża w 1825 została wdową. Podjęła wówczas decyzję pielgrzymki do Ziemi Świętej wraz ze swoim spowiednikiem ks. Józefem Valle. Po drodze zatrzymała się w Rzymie, gdzie pozostała już do końca swego życia. W Rzymie spotkała założyciela pallotynów Wincentego Pallottiego, późniejszego świętego, który stał się jej spowiednikiem i kierownikiem duchowym przez następne dziewiętnaście lat. Zamieszkała na poddaszu w pobliżu Bazyliki św. Piotra. Praktykowała czyny miłosierdzia.
Zmarła w opinii świętości w Rzymie 17 lutego 1857. Pochowano ją w rzymskim kościele San Salvatore in Onda. 17 września 2016 r. Kardynał Angelo Amato – w imieniu Ojca św. – przewodniczył uroczystości beatyfikacji.
Wikipedia
