Zdjęcie: Pallottine Centennial Memorial Committee
20 marca 1913 roku, gazeta Clarion, poinformowała o przybyciu czterech sióstr pionierek w ten sposób: „Parowiec pocztowy, który przybył w poniedziałek, przywiózł wśród swoich pasażerów pięć Sióstr Pobożnego Zakonu Misyjnego Pallotynek. Panie te pochodzą z Niemiec, ale przybyły do nas ze swojego klasztoru w Stanach Zjednoczonych. Siostra Dominica będzie przełożoną nowego klasztoru w Benque Viejo i wraz z innymi będzie uczyć w szkołach publicznych. Siostra Frances przybyła, aby założyć klasztor i powróci do Stanów Zjednoczonych, kiedy tylko się to dokona. Całe to grono, w towarzystwie ks. Fr. Versavel, opuściło Belize przez CACIQUE o 6.15 w poniedziałek 17 marca 1913 r. i przybyło do Cayo w środę 19 marca o godz. 4.00.”
Książka „Pięćdziesiąt złotych lat w Brytyjskim Hondurasie” opisała przybycie sióstr do Benque Viejo w następujący sposób: „19 marca 1913 roku, po wyczerpującej podróży rzeką z Belize do El Cayo i dwukołowym wozem ciągniętym przez konia z El Cayo do Benque Viejo, siostry M. Dominika, Alfonsa, Leocadia i Reynildis, pionierki misji w Hondurasie Brytyjskim, dotarły do Benque Viejo. Tutaj zostały przyjęte jak anioły z nieba przez prostych ludzi, z których większość nigdy wcześniej nie widziała siostry. W rzeczywistości, kiedy odwiedziły pobliską wioskę Succotz, dzieci uklękły przed nimi ze czcią.”
Po osiedleniu się siostry podjęły się prowadzenia szkoły w Benque Viejo, do której zapisało się 75 uczniów. Kolejnym zadaniem było organizowanie „kamiennych” procesji w każdą niedzielę po mszy, aby zebrać kamienie na budowę nowego kościoła, który miał zastąpić budynek ze strzechą na placu. Nowy kościół został poświęcony 7 grudnia 1913 roku. Widząc potrzebę usług medycznych we wspólnocie, w 1924 roku Siostry założyły dyspanser. Pracowały w nim same i odwiedzały chorych, często w nocy, pod eskortą policji, aż do 1955 roku, kiedy to przychodnia została przekazana świeckiej pielęgniarce publicznej służby zdrowia, którą siostry wysłały na szkolenie, pochodzącej z Benque Viejo. Od 1938 do 1954 roku siostry prowadziły szkołę w San José Succotz. Siostry Brygida i Juliana były pierwszymi z wielu zakonnic, które chodziły wzdłuż brzegów rzeki Mopán do i z Succotz. W 1952 r. ukończono budowę nowego klasztoru z betonową podłogą, dużą ilością miejsca na zapasy i zakwaterowaniem dla dziesięciu sióstr. Kiedy Siostry Pallotynki w Belize obchodziły swój złoty jubileusz w tym kraju, posiadały klasztory we wszystkich dzielnicach z wyjątkiem jednej, obsadzając większość katolickich szkół podstawowych i szpitali publicznych. Po Soborze Watykańskim II, podobnie jak wiele innych zgromadzeń zakonnych na całym świecie, przechodziły kryzys powołań. W 1971 roku musiały zamknąć klasztor w Benque Viejo.
Jako hołd dla charyzmatu sióstr pallotynek, rzeźba przedstawia s. Dominikę Senn, pierwszą przełożoną pallotynek w Belize, instruującą uczennicę, którą to posługę siostry podjęły dla trzech pokoleń Belizeńczyków. Na placu mają się znaleźć elementy estetyczne w postaci dziobu statku, przypominającego transoceaniczną podróż pallotynek do obu Ameryk. Pomnik s. Dominiki będzie miał za tło betonową ścianę, która posłuży jako miejsce na mural przedstawiający historię Pallotynek. W ten sposób ma przetrwać jedna z wielu historii o dzielnych kobietach, które angażowały ciało, umysł i duszę, aby pomóc w budowie Belize.
Zdjęcie: Pallottine Centennial Memorial Committee
With material of the welcoming address of David N Ruiz, Pallottine Centennial Memorial Committee
