Zamyślenia adwentowe
Wystarczy na dziś. Barwy zmierzchu
Otulają gasnący horyzont
Jeszcze tylko resztki przebłysków
Z wolna kryjącego się zimowego słońca
Wystarczy kolejnego spracowanego dnia.
Czas wyciszenia
Spokojnego oczekiwania
Na cud
Triumfu dobra nad złem
Niczym przyjście Zbawiciela
W łasce prostoty
Nowe światło rzuca blask
W sam środek zmęczonego czasu
W uporczywą ciemność i przygnębienie
BÓG przechadza się pośród ludzi
Głosząc radosne
Przesłanie wierności i nadziei
W ciszy rozgwieżdżonej nocy
Wyznaje bezwarunkową Miłość!
Adwent przecina świat
Pozbawiony światła
Wypala pieczęć Miłości
W sercach oczekujących
Roztańczone płomienie
Wiecznego ognia
Wskazują kres wędrówki
Pełna wdzięku smukła roratka:
Symbol Nowego Życia
Podążamy za jej ogniem
W nieprzeniknionej ciemności
Ku fecie kolorów
Nowej drogi jutra
“Przyjdź, Panie Jezu” wołamy
Na przekór wiatrowi
Nieubłaganemu oszalałemu
„Teraz nadszedł czas
Na pełnię ŻYCIA
Całym sercem i duszą
Wykrzykujemy: PRZYBĄDŹ!”
_____________
pjc/11/25/2011/SAC
