Wspomnienie św. Cecylii uczciłyśmy poranną Mszą św., podczas której modliłyśmy się w intencji s.Cecylii Bimenyimana, asystentki s. Aldy Isa Paes, sekretarki kapituły. w homilii ks. Martin nawiązał do ewangelicznej wdowy i jej daru.
Po niedzielnym odpoczynku w poniedziałek rano wróciłyśmy na salę plenarną z odnowionymi siłami. Dzisiejszy gość s. Patricia Murray IBVM, sekretarz Międzynarodowej Konferencji Przełożonych Generalnych (UISG) wygłosiła konferencję „Wyzwania współczesnego życia konsekrowanego”.
Siostra przedstawiła pięć obszarów refleksji: 1. Odpowiadając na dzisiejsze potrzeby. 2. Międzykulturowość – jak sobie radzić z różnicami i różnorodnością. 3. Gościnność. 4. Rany jako źródło mądrości i miłosierdzia. 5. Zapobieganie przemocy i budowanie pokoju.
We wszystkich tych obszarach papież Franciszek daje nam zachętę i inspirację. Jesteśmy dziś szczególnie zaproszone do wsłuchiwania się w wołanie ubogich i wołanie ziemi, co uświadamia nam naszą odpowiedzialność za cierpienie i problemy zarówno na poziomie globalnym, jak i lokalnym. Siostra podkreśliła jednocześnie, że ubodzy niekoniecznie są poza naszymi wspólnotami. Wiele problemów społecznych istnieje również w naszym Zgromadzeniu, w naszych wspólnotach i w nas samych. Pandemia dała każdemu czas na refleksję i uświadomiła nam potrzebę synodalności w Kościele i solidarności w naszych wspólnotach.
S. Pat podzieliła się wieloma wydarzeniami własnego życia i zaprezentowała różne organizacje zakonne, które powstały jako odpowiedź na znaki czasu. Pierwszym krokiem do radzenia sobie z wyzwaniami międzykulturowości i otwartości na innych (gościnność) jest spojrzenie siebie, zburzenie murów, nawiązywanie bliskiego kontaktu z innymi i wzajemne pełne szacunku słuchanie, dzieląc się także naszymi ranami i niepowodzeniami. To jest droga do uzdrowienia i pełni życia, które pozwalają nam towarzyszyć innym z większą miłością i współczuciem. Zachęca nas do opuszczenia naszych stref komfortu, do wyjścia do tych, których się boimy. W ten sposób nasze życie konsekrowane stanie się proroczą drogą przemiany, zarówno wewnętrznej, jak i zewnętrznej, a my staniemy się prawdziwymi misjonarzami, kierowanymi przez Ducha Świętego.
Sesję zakończyłyśmy osobistym dzieleniem się w grupach oraz dyskusją na plenum. Na zakończenie ks. Martin z uznaniem podkreślił otwartość naszego dzielenia się i poruszania niełatwych tematów. Zachęcił Siostry do kontynuowania pracy w atmosferze Wieczernika przez kolejne dni. Dzień zakończyła adoracja Najświętszego Sakramentu.
