Utworzenie misji Sióstr Pallotynek w Tanzanii było najważniejszym wydarzeniem w historii Sióstr Pallotynek Misjonarek Prowincji Angielskiej. Przez wiele lat Księża Pallotyni z Prowincji Irlandzkiej zapraszali je, aby przyjechały pracować zwłaszcza wśród dziewcząt i kobiet. Dwaj księża Pallotyni z Tanzanii, należący do tej prowincji, ks. Basil Ikhula i ks. George Damball, napisali nawet do Przełożonej Generalnej w Rzymie i odwiedzili Dom prowincjalny Sióstr w Rochdale w Anglii, prosząc o przyjazd Sióstr mówiących po angielsku do Tanzanii.
S. Christine Bohr, ówczesna Przełożona Prowincjalna, odegrała tutaj wiodącą rolę. Mając wielką odwagę, wiarę i wizję, zaczęła organizować nową misję. W lutym 1989 r. odwiedziła Tanzanię i spotkała się z Księżmi Pallotynami. Ks. Basil zapoznał Siostrę z tym krajem oraz z pracującymi tam misjonarzami. W październiku 1989 r. złożyła kolejną wizytę w towarzystwie s. Mary McNulty, profesjonalnej nauczycielki. Podjęto wtedy decyzję o utworzeniu wspólnoty w Diecezji Singida, w półpustynnym regionie środkowej Tanzanii.
Pierwszy dom Sióstr w Makiungu
1990
Na zaproszenie Biskupa Singidy, J.Eksc. Bernarda Mabula, trzy Siostry: s. Hedwig Kaiser, s. Mary McNulty i s. Stella Barelli wraz z s. Christine, 25 czerwca wyjechały z Londynu do pracy u boku Księży Pallotynów w Diecezji Singida.
Spotkały się one z ciepłym przyjęciem ze strony Księży w parafii Makiungu i zamieszkały w dawnym domu Księży, przystosowanym do ich potrzeb. Siostry MMM (Medyczne Misjonarki Maryi), które prowadziły Szpital misyjny w Makiungu, hojnie je wspierały dobrą radą, zachętą i fachową opieką medyczną.
Mimo że Siostry znały tylko kilka słów w języku swahili, ks. Noel O’Connor, proboszcz, zachęcił je, aby od razu rozpoczęły pracę. W lipcu i sierpniu s. Mary uczyła angielskiego w klasie wstępnej a s. Stella zaczęła prowadzić zajęcia z szycia dla grupy dziewcząt. We wrześniu obie pojechały do Kipalapala w Tabora na trzymiesięczny kurs swahili. Przełożoną wspólnoty była S. Mary.
W styczniu 1991 r. Siostry, ucząc się nadal swahili, rozpoczęły pracę na pełnym etacie w parafii. S. Mary została odpowiedzialną za klasę wstępną, ucząc angielskiego i religii dzieci, których liczba ciągle rosła. Z pomocą lokalnej nauczycielki Montessori, s. Hedwig utworzyła grupę przedszkolaków. Wraz z s. Mary uczyła także religii w Szkole Podstawowej w Makiungu, a potem udzielała różnych lekcji aspirantom Księży Pallotynów. S. Stella zajmowała się domem i uczyła dziewczęta szycia. Stopniowo siostry coraz bardziej angażowały się w działalność parafii i zanosiły Komunię Świętą chorym. We wrześniu przyjechała s. Jucunda Kutsch i od razu rozpoczęła naukę w Szkole Językowej. W styczniu kolejnego roku zaczęła przygotowywać program formacyjny. Ks. Basil poradził siostrom, aby aspirantki pochodzące z pallotyńskich parafii przyjęły do swego domu i pięć kandydatek zostało przyjętych w 1993 r. Cztery z nich przeszły do postulatu w 1994 r. a następnie do nowicjatu w 1995 i złożyły profesję w 1998 r. W tym samym roku do wspólnoty dołączyła s. Rosemarie Steinbach, która przez wiele lat uczyła w Szkole Średniej im. Pallottiego.
Lata 1994 do 2018
W odpowiedzi na zaproszenie ks. Biskupa Mabula i Księży Pallotynów, podjęto decyzję o otwarciu szkoły średniej dla dziewcząt w Siuyu, stacji dojazdowej parafii Makiungu, oddalonej o 10 km. W tym czasie dziewczęta z Diecezji nie miały żadnych możliwości kształcenia się. Rozpoczęły się więc prace przy budowie w pierwszej fazie domu dla sióstr i szkoły, a następnie domów dla pracowników i internatu dla uczennic.
W czerwcu 1994 r. Siostry wraz z kandydatkami przeprowadziły się do Siuyu a dom zakonny został uroczyście otwarty i pobłogosławiony w uroczystość Najświętszego Serca Jezusa, 22 czerwca. Przez kilka miesięcy Siostry każdego ranka jechały do Makiungu na Mszę św. i dla zabrania wody do picia. Ten trudny czas trwał aż do chwili wywiercenia studni i uzyskania własnego źródła wody, co nastąpiło w sierpniu. Szkoła Średnia została otwarta w 1995 r. z 45 uczniami w każdej klasie, a po jakimś czasie dobudowany został ośrodek zdrowia. Zgodnie z krajowym programem nauczania, szkoła przygotowywała uczennice do uzyskania CSEE, (świadectwa zdobycia średniego wykształcenia), najpierw w cyklu czteroletnim a od 2000 r. w cyklu sześcioletnim na poziomie zaawansowanym ACSEE.
We wrześniu 2002 r. s. Jucunda z s. Adolphiną Kilu i sześcioma nowicjuszkami przeniosły się do nowo wybudowanego Domu Formacyjnego w Poli Singisi, Arusha. W styczniu 2010 r. po raz pierwszy siostra z Tanzanii została mianowana dyrektorką Szkoły Średniej im. Pallottiego. W lipcu 2013 r. Kapituła prowincjalna Angielskiej Prowincji odbyła się po raz pierwszy na ziemi afrykańskiej, a nazwa Prowincji została zmieniona na Angielsko-Tanzańską pod patronatem Maryi Królowej Pokoju. Dzisiaj Siostry z Tanzanii są przełożonymi i odpowiedzialnymi za dzieła apostolskie oraz za wspólnoty, a od 2018 r. wszystkie Siostry z Europy wróciły do Anglii.
Aby dowiedzieć się więcej można odwiedzić: http://www.pallottinemissionarysisters.co.uk/tanzania.php
Zdjęcia: Archiwum Generalne w Rzymie
