22 stycznia 2024 r. wszystkie nasze Siostry w Rzymie wzięły udział w celebracji eucharystycznej przy grobie naszego Założyciela w kościele SS. Salvatore in Onda. Trzy dni wcześniej rozpoczęło się triduum, podczas którego codziennie w tym samym miejscu odprawiana była Msza Święta. Każdego dnia na zaproszenie odpowiadało więcej Sióstr i Księży Pallotynów oraz świeckich członków ZAK i przyjaciół.
Pierwszego wieczoru głównym celebransem był rektor Papieskiego Kolegium Urbanum, ks. Armando Nugnes. Św. Wincenty Pallotti był kierownikiem duchowym studentów tej uczelni Propaganda Fide. Kiedy nie mógł spotkać się z seminarzystami w czasie rewolucji w Rzymie, wysłał do nich list z zachętą dnia 17 maja 1849 r. Każdego roku grupa dzisiejszych seminarzystów rozważa jego słowa, a następnie jeden z nich odczytuje odpowiedź na jego list podczas Mszy Świętej. W tym roku był to student z Indonezji, który podzielił się tym, jak słowa św. Wincentego są zachętą dla nich wtedy, gdy napotykają trudności na drodze swego powołania. Po rozważeniu listu seminarzyści zdali sobie sprawę, że nie są sami i że Jezus jest zawsze blisko nich: „Jeśli patrzymy tylko na własne zagubienie i zmartwienia, wtedy wszystko wydaje się trudne. Jeśli natomiast znamy Jezusa i wiemy, że Duch Święty i Maryja są z nami, wszystko będzie łatwe”.
W sobotę 20 stycznia ks. Daniel Rocchetti SAC, rektor kościoła, był głównym celebransem i przypomniał wiernym o Tygodniu Modlitw o Jedność Chrześcijan. W homilii pytał: „Czy naprawdę wierzymy, że to, co nas łączy, czyli Chrystus Jezus, jest silniejsze i o wiele większe niż to, co nas dzieli?”.
Trzecim dniem triduum była niedziela a głównym celebransem Mszy św. był rektor generalny, ks. Zenon Hanas SAC. Odnosząc się do czytań z dnia wskazał, że słowo Boże mówi o nawróceniu, potrzebie nawrócenia i jego skutkach. „Gorącym pragnieniem Wincentego Pallottiego było, aby ludzie się nawrócili i uwierzyli w Ewangelię. Pragnął, abyśmy stali się Bożymi zwiastunami pokoju, nadziei, nawrócenia i pojednania. Najgoręcej pragnął, aby na świecie było wielu Bożych posłańców, którzy głosiliby Królestwo Boże, nieśli wiarę, nadzieję i miłość”.
Kardynał Artur Roche, prefekt Dykasterii ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, przewodniczył Eucharystii w uroczystość św. Wincentego Pallottiego. W homilii przedstawił Wincentego Pallottiego jako duszpasterza, „którego posługa odzwierciedlała żywotność i blask Ewangelii”. Święty papież Jan XXIII, który kanonizował naszego założyciela na początku Soboru Watykańskiego II, wskazał w nim na cechy potrzebne, tak wtedy jak i teraz, tym, którzy oddają się na służbę Kościołowi. W ten sposób Pallotti był luminarzem Kościoła poszukującego odnowy, a jego serce było nieustannie kształtowane przez osobiste i świadome oddanie modlitwie oraz słowo Boże i życie według Ewangelii. Pan zapraszał go: „wpatruj się we Mnie i zrozum, że tylko Mnie potrzebujesz. Nie martw się o to, co wziąć i czego będziesz potrzebował, i nie zwlekaj z rozpoczęciem. Wszystko, czego potrzebujesz, to Ja – Ja w tobie – aby dać Mnie innym… Z pewnością był to duch, który prowadził Wincentego Pallottiego ulicami Rzymu i nie tylko”.
Kardynał Roche mówił dalej, że podobne słowa można dziś usłyszeć od papieża Franciszka zwracającego się do „do wszystkich, którzy poświęcają się Ewangelii, aby byli blisko owiec, aby posługę szpitala polowego zanieśli do domów, szkół, szpitali i więzień, do obozów dla imigrantów, nawet do seminariów i klasztorów, do domów formacyjnych – żadne miejsce i nikt nie jest wykluczony … Jakże jesteśmy szczęśliwi, że mamy taką osobę jak św. Wincenty, tak bliski Chrystusowi, tak bliski swojej trzodzie, tak twórczy, tak inspirujący przede wszystkim dla Was, a także dla nas wszystkich, aby zachęcić nas do bycia nowymi światłami, które się zapalają i strumieniami, które przynoszą zdrowie i życie naszemu światu. Podążając jego śladami, nie martwimy się o to, jak pełnić naszą rolę, ale przede wszystkim wpatrujemy się w Tego, który jest Życiem, dostosowując się do Jego wymiarów, a nie kurcząc się do wymiarów nas samych”. Na zakończenie Kardynał zachęcił wszystkich: „Pamiętajcie, że kiedy Bóg nas powołuje, ma zaufanie do tych, których powołuje. Możemy nie być najlepsi w klasie, ale jesteśmy tymi, których On wybrał. Chrystus ma zaufanie do każdego z nas. Niech więc zajaśnieje prawda Ewangelii… Idźmy naprzód za przykładem Waszego założyciela, św. Wincentego, w wierności Ewangelii i naszemu Bogu, który jest Miłością i który przynosi światło i żywotność na wszystkich naszych drogach”.
Po błogosławieństwie na koniec Mszy Świętej, Kardynał pobłogosławił wszystkich obecnych relikwiami Świętego, a zgromadzeni odpowiedzieli na jego okrzyk „Viva Pallotti!” tym samym zawołaniem.
Zdjęcia: Ks. Showri Raju Yetukuri SAC
