Wobec narastających wokół wiary problemów, którymi Kościół w jego czasach musiał się zająć i wobec poszerzenia się zadań związanych z głoszeniem Ewangelii w krajach misyjnych, św. Wincenty zwrócił uwagę na naglącą konieczność ożywienia wiary i rozpalenia miłości wśród katolików, aby doprowadzić w ten sposób wszystkich ludzi do jedności w wierze Chrystusowej. Uważał, że dla osiągnięcia tego celu niezbędne jest pozyskanie współpracy wszystkich członków Kościoła, tak duchownych jak i świeckich, oraz że dla pełniejszego wykonania apostolskich zadań Kościoła należy zjednoczyć ich wysiłki.
Był on przekonany, że wszyscy członkowie Ludu Bożego są powołani do apostolstwa na mocy zobowiązania, wynikającego z przykazania miłości — największego przykazania Bożego, które żąda od wszystkich, by tak starali się o zbawienie bliźniego, jak o swoje własne. Ponadto W. Pallotti był świadomy tego, że inicjatywy poszczególnych ludzi będą miały większą skuteczność, jeżeli się je zjednoczy i skieruje do wspólnego celu. Dlatego założył ZJEDNOCZENIE APOSTOLSTWA KATOLICKIEGO, stawiając mu jako zadanie budzenie u wszystkich katolików głębokiej świadomości ich apostolskiego powołania i ożywianie w nich miłości, aby doprowadzić ją do pełnego rozkwitu.
Zasady Życia, Wprowadzenie, b-c
