KANA – Medytacja 2 – na miesiąc marzec

Tylu rzeczy brakuje, tyle osób wciąż potrzebnych, tyle głodów nienasyconych… O tych wiemy, niektóre przeczuwamy. A ilu braków jeszcze nie znamy, ile niedostatków drzemie ukrytych w zakamarkach duszy? Stanąć w prawdzie własnej niemocy, upaść na kolana z bezsilności i niedosytu, skłonić głowę wobec nieugaszonego pragnienia, spojrzeć w twarz własnego niedostatku i szepnąć ‒ „Nie mają już… nie mają już wina”. I czekać aż przyjdzie Godzina, która nasyci i wypełni. Trwać i wiedzieć, że to właśnie wystarczy. Ubóstwo ‒ bogactwo braku.