Środa, 29 czerwca
Uroczystość św. Apostołów Piotra i Pawła
To mógł być dzień jak każdy inny… – tak można by było zatytułować kolejny dzień naszej Kapituły. Jednak ze względu na bogactwo przeżyć i spotkanych ludzi stał się wyjątkowy.
Wspominając świętych Apostołów Piotra i Pawła, rozpoczęłyśmy od uroczystej Eucharystii, którą sprawował ks. Jarosław Rochowiak SDB. W homilii Ksiądz nawiązał do hasła Kapituły: Bądź świadkiem radości w świecie. Przywołując świadectwo życia św. Jana Bosko, mówił że radość to nie tylko rozrywka. To przede wszystkim styl i sposób życia, który polega na byciu blisko Pana w codziennych zajęciach.
Dziś gościłyśmy także s. Enrica Rosanna FMA – dr. Nauk Społecznych w dziedzinie socjologii. W swoich wystąpieniach Siostra zaprosiła nas do refleksji nad tematem: Jak utrzymać równowagę w życiu wspólnotowym w świecie, w którym brak zasad i brak równowagi?
Siostra rozpoczęła od fragmentu Ewangelii wg św. Mateusza (Mt 10, 7 nn ), podkreślając darmowość otrzymanych łask. Siostra z wnikliwością opisała współczesne społeczeństwo, jako płynne i pozbawione punktów odniesienia. Dzisiejszy świat jest światem rzeczy jednorazowych, wszystko – rzeczy i ludzi – można sprzedać i kupić. Tymczasem, to co najistotniejsze: powitanie, uśmiech, uścisk dłoni, serdeczność są za darmo. My jesteśmy częścią tego świata. Pallotti – podkreśliła S. Enrice – mówi nam, że to właśnie ten świat mamy kochać i ewangelizować. To właśnie ten świat, poprzez wydarzenie jakim jest Kapituła Generalna, prosi nas, abyśmy odnowiły nasze życie i odnalazły ziarno Boga w tym świecie. Abyśmy były prawdziwymi Apostołami Chrystusa, abyśmy patrzyły – jak Pallotti – w przód, aby Chrystus był znany na świecie.
W osobistej refleksji każda z nas zastanawiała się jak zachować starą drogę (korzenie) i jednocześnie życie uczynić nowym. Siostra wskazała na konieczność powrotu do początków, do Założyciela. Taki zwrot pozwoli Zgromadzeniu zachować młodość.
Rozważając modlitwę Ojcze nasz…, Siostra poprowadziła nas także w refleksji nad wspólnotą. Naszą wielokulturowość, różnorodność i odmienność jednoczy Ewangelia – jedna dla wszystkich. Wzajemne poznanie, szacunek i uwaga – to nasz codzienny chleb. Troska każdej z nas powinno być, aby był świeży każdego dnia. Moja Siostra to ziemia święta, która należy do Boga i wymaga delikatności i afirmacji.
Jesteśmy wspólnotą konsekrowanych kobiet – mówiła s. Enrica – z natury zdolnych do przyjmowania drugiej osoby, do podejmowania cierpienia, by dać nowe życie.
A wszystko to otrzymałyśmy od Pana… za darmo. Ja za wszystko zapłacę – powiedział Jezus.
