2. PALLOTYNKA − POWOŁANIE I TOŻSAMOŚĆ
PATRONKA MIESIĄCA – Maryjo, Matko Pięknej Miłości, módl się za nami
Konsekracja ogarnia całkowicie tożsamość powołanego. Ogarnia, przenika i przekształca. Czasem powoli i długofalowo, a czasem raptownie i szybko. Tak jak Duch, który zstąpił na Maryję. Ona – pierwsza konsekrowana. Niejako w oka mgnieniu zyskała świadomość nowej tożsamości i nowego powołania. Cud łaski i miłosierdzia! Po to, by być z Jezusem, by Go naśladować, kochać i żyć.
INTENCJA MIESIĄCA
Módlmy się za Kościół Święty, aby rozszerzony na cały świat, trwał z niewzruszoną wiarą w wyznawaniu Imienia Pana.
Lectio Divina
„Ojciec chwały (…) niech da wam światłe oczy serca, tak byście wiedzieli czym jest nadzieja waszego powołania” (Ef 1, 17-18).
Z Pism Św. Wincentego Pallottiego
„Boże, mój Ojcze, Miłosierdzie me nieskończone (…) raczyłeś we mnie zburzyć mnie zupełnie, a ukształtować i stworzyć we mnie nowy cud miłosierdzia. [Zdałem sobie też sprawę], że w Kościele swym stawiasz mnie jako nowy cud miłosierdzia” (OOCC X, 211).
Z Zasad Życia
„Bóg powołał nas do Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Apostolstwa Katolickiego, abyśmy naśladowały Jezusa, Apostoła Ojca Przedwiecznego w Bogu poświęconym życiu zakonnym
i brały udział w zbawczym posłannictwie w Kościele” (9).
Zadanie
Propozycja indywidualna:
Osobista lektura „Testamentu duchowego” (Nell amia morte) św. Wincentego Pallottiego.
Propozycja pytań – po lekturze – do osobistej medytacji: Co jest moją osobistą misją jako pallotynki? W jaki sposób moja osobista tożsamość wzbogaca pallotyński charyzmat? W indywidualnej modlitwie uwielbię Boga hymnem Magnificat za „cuda bożego miłosierdzia” w moim życiu i życiu mojej wspólnoty.
