Belize to niewielki kraj w Ameryce Środkowej, graniczący z Meksykiem, Gwatemalą i Morzem Karaibskim. Belize było znane jako Honduras Brytyjski w okresie 1862/74 – po hiszpańskiej dominacji Ameryki Środkowej, Wielkia Brytania ogłosiła region kolonią korony brytyjskiej o nazwie Honduras Brytyjski. Początki historii tego regionu sięgają 1500 p.n.e., kiedy to kwitła cywilizacja Majów. W ostatniej fazie tego okresu (ok. roku 800-1000), szacuje się, że ludność tego obszaru kształtowała się na poziomie około 400.000. Ciekawe porównanie do obecnego stanu Belize. Belize zajmuje powierzchnię ok. 9.000 mil kwadratowych i zamieszkuje ok. 325 tysięcy ludności. W kraju jest kilka grup etnicznych: połączenia dawnych Majów, o kolonizacji Hiszpanii i Wielkiej Brytanii, niewolnictwa i imigracji. W efekcie notuje się obecnie: Metysów (35%), Kriols (25%), Hiszpanii (15%), Majów (10%), Garinagu (5%) i inne mniejszości. Belize jest jedynym państwem w Ameryce Środkowej z angielskim jako językiem urzędowym, chociaż hiszpański jest równie popularny. Rozwijająca się gospodarka zdominowana jest przez rolnictwo i turystykę. (Wikipedia)
1913 *** Dnia 19 marca rozpoczęły pionierską pracę w Środkowej Ameryce następujące siostry: Dominika, Alfonsa, Leokadia, Reinhildis. O. Versabel S.J. zaprosił je do Brytyjskiego Hondurasu. Terenem pierwszej działalności to miejscowość – Benque Viejo. Siostry uczyły tam dzieci, do których dołączyły się wkrótce i dzieci z Succotz. Poza tym odwiedzały chorych i biednych ludzi. W listopadzie tegoż roku trzy inne siostry zapoczątkowały placówkę w Corozal, blisko meksykańskiej granicy. Poza nauką szkolną, udzielały dziewczętom wskazań z zakresu prac ręcznych i gotowania, a chłopcom – ogrodnictwa.
1921 *** El Cayo – tam założono trzecią stację misyjną.
1923 *** Orange Walk – założeniu te placówki towarzyszy wspomnienie smutnej katastrofy. Na pokładzie statku – z Belize do Corozal – były S. Franciszka, S. Weronika oraz Przełożona Generalna, Matka Cecylia, a także biskup misyjny, Hopkins. Statek zatonął. Ocalała tylko M. Cecylia. Miesiąc po wypadku objęły trzy siostry z Corozal nowe zadanie w Orange Walk.
1930 *** Corozal – tu zostały przyjęte pierwsze postulantki. W czasie wizytacji Przełożonej Generalnej M. Aquiny, cztery kandydatki zapoczątkowały kurs przygotowawczy tubylczej młodzieży do życia w naszym Zgromadzeniu.
1931 *** Fairview k. Punta Gorda – południowa część kraju – siostry znalazły dom, nadający się na nowicjat. Nazwano go „Nazaret”. Postulantki przeniosły się tam z Corozal. Rozentuzjazmowani mieszkańcy w Punta Gorda wyszli na ich spotkanie przy biciu dzwonów.
– W Fairview otworzyły siostry tzw. „Little Flower School”.
1932 *** Punta Gorda – siostry objęły naukę w szkole zw. Piotra Klawera, oraz uformowały w mieście nową wspólnotę zakonną.
1933 *** Okręg brytyjsko-honduraski został uniezależniony od okręgu północno-amerykańskiego, któremu do tej pory podlegał. Pierwszą przełożoną okręgową została S. Salezja.
1939 *** Siostry objęły pracę szkolną w miejscowościach: Succotz k. Benque Viejo, oraz w – San Joaquink k. Corozal.
1940 *** Santa Elena k. Cayo, dwie siostry objęły tam pracę w szkole.
1949 *** Belize – stołeczne miasto kraju Belize – siostry uformowały w nim placówkę, która miała być punktem wyjściowym dla późniejszego domu centralnego Sióstr oraz dla tych, które obejmą pracę w rozbudowującej się szkole p.w. Pallotti High School.
1951 *** Belize – siostry objęły w parafii św. Józefa szkołę.
1955 *** Budowla nowego domu została ukończona. Dnia 22 stycznia dokonano poświęcenia i otrzymał św. Wincentego Pallottiego za Patrona.
– Jesienią nawiedził Corozal huragan zwany „Janet” i zniszczył konwent, szkołę i kościół.
1957 *** Belize – w domu św. Wincentego Pallottiego zaczęły pobierać naukę pierwsze uczennice High School.
1958 *** Corozal – w szpitalu św. Rity – wybudowanym przez władze państwowe, objęły siostry pracę przy chorych.
1959 *** „Stella Maris School” – dom wychowawczy dla fizycznie ułomnych dzieci, liczył przy otwarciu troje niewidomych i jedno głuchonieme dziecko.
1961 *** Poświęcenie nowej „Pallotti High School”.
– Huragan zwany „Hattie” spowodował na misjach wielkie szkody. Szczególnie ciężko zostały dotknięte: konwent i szkoła w Belize.
1962 *** „Road Apostles” (apostołowie w drodze). Siostry przy pomocy ludzi świeckich zapoczątkowały nowy rodzaj pracy apostolskiej. W niedziele odwiedzają regularnie rodziny, rozproszone na peryferiach miasta Belize. Przy tej okazji udzielają dzieciom a także dorosłym nauk katechetycznych, a chorym – pomocy.
1964 *** Punta Gorda – siostry objęły pracę pielęgniarską w państwowym szpitalu.
1968 *** Okręg Brytyjskiego Hondurasu (Belize) podniesiono do rangi samodzielnej prowincji.
_______________
Źródło: „Zarys historii wspólnoty Sióstr Apostolstwa Katolickiego”, autorstwa S. Dominiki Rose, wyd. przez Generalat Sióstr Misjonarek Apostolstwa Katolickiego, Rzym 1970/71.
Zdj. Archiwum Generalatu, Rzym
