1908 r. – Krótko przed Bożym Narodzeniem przybyły do Anglii S. Salezja i S. Dominika. Zamieszkały u Sióstr Benedyktynek w Princethorpe. Zadaniem ich było zdobycie języka angielskiego, by móc potem udać się do Ameryki w celu założenia tam placówki Zgromadzenia.
1909 r. – Propozycja dotycząca Ameryki – zawiodła. Obie siostry otrzymały polecenie założenia w Anglii placówki Zgromadzenia. Dzień założenia pierwszej filii w Rochdale k. Manchester, przypada na 25 kwietnia. Na 90 000 mieszkańców fabrycznego miasta, przypadało tylko 10% katolików. Dla nich to zapoczątkowały siostry małą prywatną szkołę, a później przedszkole.
1914 r. – Pierwsza wojna światowa przerwała kontakt z macierzystym krajem. Pobyt i działalność sióstr była możliwa jedynie w zależności od przełożonej narodowości angielskiej. Na okres przejściowy przejęła tę funkcję siostra ze Zgromadzenia św.Wincentego a Paulo /szarytka/ z Tottington. Później pełniła to zadanie pewna pani, udzielająca lekcji w szkole parafialnej w Rochdale.1919 r. Ponieważ przedszkole w Rochdale wymagało powiększenia, przeniesiono je do Mount Pleasant, Facit.
1931 r. – Do wybuchu drugiej wojny światowej przyjeżdżały do Rochdale kandydatki Szkoły Misyjnej z Limburga, by dopełnić swoje studia przez złożenie egzaminu w Oxford.
1937 r. – W Castleford siostry objęły szkołę. Z braku sióstr musiały z niej później zrezygnować.
1939 r. – Druga wojna światowa wpłynęła znowu na pewną izolację okręgu angielskiego od reszty Zgromadzenia. Nie miała jednak wpływu na przerwanie prowadzonych dzieł.
1947 r. – W Rochdale założono nowicjat. Z biegiem czasu jego charakter stawał się coraz bardziej międzynarodowy, gdyż przybyły tu kandydatki z Anglii, Irlandii, Szkocji, Italii, Niemiec i Szwajcarii.
1950 r. – Pallotti Hall – przeniesiono tu dom dziecka z Facit.
1954 r. – Londyn – przy parafii św. Piotra i Pawła, prowadzonej przez irlandzkich Księży Pallotynów, Siostry podjęły pracę parafialną oraz w szkole. Do wspólnoty londyńskiej należały również Siostry studiujące na uniwersytecie w Londynie i na innych uczelniach. Dom stał się też przejściową przystanią dla wszystkich przyjeżdżających z innych kontynentów.
Kościół pw. św. Piotra i Pawła w Londynie
1956 r. – Powiększonej szkole w Rochdale, do której należały: Beechwood, Westfield i Highfield, przyznano stopień państwowy „Grammar School”.
1964 r. – Siostry okręgu angielskiego udały się do Irlandii, by objąć prowadzenie domu przy seminarium Księży Pallotynów w Thurles, Tipperary.
1966 r. – Rochdale – Siostry wybudowały nowy dom. Tym samym skończył się okres ciężkich warunków mieszkaniowych. Dom ma służyć wspólnocie jako siedziba okręgu angielskiego oraz jako dom nowicjatu.
1968 r. Okręg angielski został podniesiony do rangi prowincji. Siedziba prowincji została przeniesiona do Londynu.
S. Christine Bohr, wieloletnia Przełożona Prowincjalna
S. Stella i s. Anna Maria (103 lata!)
S. Petrona
Wspólnota z Anglii
___________________
Źródła: Opracowano w oparciu o manuskrypt „Zarys historii wspólnoty Sióstr Apostolstwa Katolickiego”, autorstwa S. Dominiki Rose i Sr. Ewy Hunold, wyd. przez Generalat Sióstr Misjonarek Apostolstwa Katolickiego, Rzym 1970/71.
Zdj. S. Izabela Świerad SAC, Archiwum Generalatu, Rzym
