5 grudnia 2022 r., około godziny 14.00, nasza ukochana s. Christine Bohr, która przez dwadzieścia jeden lat była przełożoną prowincjalną, odeszła po wieczną nagrodę, której tak bardzo pragnęła. Często zwracała się do wiszącego na ścianie krucyfiksu i patrzyła na swego Pana, tęskniąc za przebywaniem z Nim na wieki. Miała sto dwa lata.
Christine Bohr urodziła się 8 września 1920 r. w Merzig w Niemczech. W latach 1926-1934 uczęszczała do miejscowej Szkoły Podstawowej, a w latach 1934-1935 do Średniej Szkoły Handlowej. Następnie przez trzy lata była kandydatką Sióstr Pallotynek w Limburgu. Została przyjęta do postulatu 16 sierpnia 1938 r. w Marienborn. Wstępując do nowicjatu otrzymała imię s. M. Lucinde. Pierwszą profesję złożyła 16 sierpnia 1942 roku, a śluby wieczyste w 1948 roku. Była więc nowicjuszką w latach wojny. W tym czasie naziści przejęli Dom Księży Pallotynów w Limburgu i wykorzystywali go jako szpital. Wiele naszych sióstr, w tym s. Lucinde, pomagało w tym szpitalu. Siostra pracowała w biurze wykonując prace sekretarskie i przyjęcia od 1942 do 1947 roku. Był to trudny i niebezpieczny czas dla wszystkich. Nikt nie wiedział, komu może ufać, ponieważ naziści kontrolowali dom i byli wrogo nastawieni do katolików. Wielu księży pallotynów zostało aresztowanych i wysłanych do obozów koncentracyjnych.
W 1947 r. s. Lucinde powróciła do szkoły. Przez dwa lata przygotowywała się do matury w Marienschule w Limburgu. W 1949 r. została przeniesiona do Rochdale w Anglii i uczyła się w Hollies Grammar School w Manchesterze, gdzie otrzymała świadectwo ukończenia szkoły średniej. Przez następne trzy lata była studentką Uniwersytetu w Manchesterze, uzyskując licencjat z łaciny i języka angielskiego. Od razu rozpoczęła swe apostolstwo jako nauczycielka (1953-1968). Przez czternaście lat uczyła w Gimnazjum zakonnym i przez wiele lat była tam zastępcą dyrektora. W 1958 r. miała przerwę w pracy na roczne studia podyplomowe na Uniwersytecie Londyńskim, gdzie kształciła się w zakresie edukacji.
Po dziewięciu latach posługi jako przełożona prowincjalna (1968-1977), powróciła do nauczania. Tym razem uczyła przez osiem lat biologii i łaciny w Clapham College dla chłopców w południowej części Londynu (1977-1985). S. Christine była pracowitą i pełną poświęcenia uczennicą i nauczycielką. Zawsze troszczyła się o rozwój i dobro swoich uczniów. W opinii o niej czytamy: S. Christine była „urodzoną” nauczycielką. Odnosiła wybitne sukcesy, zarówno jako nauczycielka jak i pedagog; była szanowana przez wszystkich, których uczyła i których prowadziła dzięki swojej osobistej uczciwości i wysokim standardom edukacyjnym.
Jako prowincjalna s. Christine mieszkała w Londynie i chcąc ciągle doskonalić swój warsztat, zapisała się do szacownego Corpus Christi College (1969-70), gdzie uzyskała dyplom z wychowania religijnego. Przez następne dziesięć lat, mimo napiętego grafiku, kontynuowała studia i otrzymała licencjat z nauk humanistycznych na Open University. W latach 1986-1998 ponownie pełniła funkcję przełożonej prowincji angielskiej. Podczas jej kadencji, w prowincji miało miejsce wiele znaczących wydarzeń. Po bolesnym procesie zamknięcia Gimnazjum zakonnego w Beechwood w 1968 r. i otwarciu Domu dla Osób Starszych Park Mount w Macclesfield w 1983 roku, siostry musiały sprzedać w 1997 r. zarówno Szkołę Podstawową w Beechwood jak i dom w Rochdale, gdzie służyły lokalnej społeczności przez ponad siedemdziesiąt lat.
W 1990 roku miało miejsce bardzo radosne, historyczne wydarzenie, jakim było otwarcie nowej misji w Tanzanii, w Afryce Wschodniej. Irlandzka Prowincja Księży Pallotynów, którzy od wielu lat pracowali w Tanzanii, bardzo chciała mieć Siostry na swojej misji. Jeden z tanzańskich pallotynów napisał do naszego Generalatu w Rzymie, a drugi odwiedził dom sióstr w Rochdale, by przedstawić prośby o przyjście sióstr. S. Christine odwiedziła Tanzanię w lutym 1989 r. i przez trzy tygodnie ks. Basil Ikhula oprowadzał ją po misji księży, przedstawiając także wielu misjonarzom z międzynarodowych zgromadzeń. Choć Siostra miała prawie siedemdziesiąt lat, była pełna entuzjazmu dla tej propozycji i w istocie była założycielką misji w Siuyu. Była kobietą z wielką wizją i energicznie działała dla osiągnięcia swego celu. W październiku 1989 r. udała się jeszcze raz do Tanzanii z s. Mary McNulty, aby przygotować wstępne plany. W czerwcu następnego roku towarzyszyła trzem misjonarkom pionierkom – s. Stelli Barelli, s. Hedwig Kaiser i s. Mary McNulty do Siuyu. Przez następne dwadzieścia lat s. Christine wspierała i prowadziła nową misję dzięki swej mądrości i modlitwie. Niestrudzenie pracowała nad zbieraniem funduszy na liczne projekty i pomoc w edukacji dziewcząt, zwłaszcza ze słabo rozwiniętych obszarów wiejskich. Prawie każdego roku jeździła do swej rodzinnej parafii w Niemczech na Niedzielę Misyjną i mówiła tam o postępach w rozwoju misji w Tanzanii i o jej potrzebach finansowych. Misja wniosła nową nadzieję i życie do angielskiej prowincji i dzisiaj jest na niej obecnych i podejmuje pracę apostolską ponad sześćdziesiąt tanzańskich sióstr pallotynek.
8 września 2022 r. s. Christine świętowała 102. urodziny. Była wtedy najstarszą siostrą w naszym Zgromadzeniu, a jej życie nadal pozostaje inspiracją i zachętą dla nas wszystkich.
Niech Bóg w swym nieskończonym miłosierdziu obdarzy ją wieczną radością, światłem i odpoczynkiem.
Macclesfield, 12 grudnia 2022
S. Mary McNulty SAC
Przełożona wspólnoty
Zdjęcia: S. Izabela Swierad SAC
