Z końcem września siostra Izabela Świerad, Przełożona Generalna wraz ze mną rozpoczęła wizytację kanoniczną w Polsce. Polska powitała nas piękną, złotą jesienią, a wspólnota domu prowincjalnego kwiatami i serdecznymi słowami. Wizytacja objęła tylko część polskiej prowincji, odwiedziłyśmy 9 wspólnot w kilku różnych miastach.
Gniezno
Wizytację rozpoczęłyśmy od wspólnoty w Gnieźnie, które jest prastarym miastem św. Wojciecha, znanym jako pierwsza stolica Polski. Tu zostało zaszczepione chrześcijaństwo i stąd rozprzestrzeniło się w inne strony kraju. Wspólnota w Gnieźnie jest drugą co do wielkości w prowincji. Następnie trasa wizytacji wiodła przez Poznań, Bobolice, Koszalin, Zakopane, Częstochowę i Kraków.
Poznań
W każdym z tych miast poznawałyśmy jego zachwycającą historię, często heroiczną. Siostry dały nam możliwość odwiedzić ważniejsze miejsca historyczne, kościoły i katedry, które ukazywały nam cierpienia Kościoła polskiego i narodowych bohaterów. W czasie wizytacji każdej wspólnoty S. Izabela spotkała się indywidualnie z każdą siostrą, poświęcając jej wystarczająco dużo czasu na słuchanie i dzielenie się. Spotkania zarówno indywidualne jak i wspólnotowe były wypełnione dyskusją pełną duchowych myśli i konkretnych spraw. Podczas odwiedzin wspólnot z uznaniem patrzyłyśmy na różnorakie apostolskie prace naszych sióstr: w szkołach, parafiach, hospicjach, kuriach biskupich i z różnorodnymi grupami. Na szczególne uznanie zasługuje bardzo dobrze zorganizowany dom dla niepełnosprawnych osób w Bobolicach oraz pełne zaangażowanie i oddanie naszych sióstr dla podopiecznych.
Bobolice
Nasze wizyty i rozmowy z Księżmi Biskupami w Gnieźnie i Koszalinie pomogły nam lepiej zrozumieć wewnętrzną sytuację i wyzwania Kościoła w Polsce. Księża Biskupi wyrazili również wdzięczność za obecność i pracę sióstr Pallotynek w ich kuriach i diecezjach.
Z Arcybiskupem Józefem Kowalczykiem
W niedzielę misyjną uczestniczyłyśmy we Mszy świętej w Katedrze w Koszalinie, gdzie byłyśmy poproszone o podzielenie się naszą misyjną pracą w Indiach. Jedno z dzieci było poproszone do zaprezentowania ubioru „sari”, noszonego tradycyjnie w Indiach, natomiast drugie zaprezentowało strój z afrykańskiej misji.
Koszalin
Piękna liturgia, adoracje eucharystyczne, modlitwy wspólnotowe oraz atmosfera polskich parafii wywarły na nas bardzo pozytywne wrażenie z nadzieją na przyszłość. Czas, który spędziłyśmy w Sanktuarium Maryjnym w Częstochowie, w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego i centrum Jana Pawła II w Krakowie, stał się czasem napełniania nas nowymi łaskami i pogłębiania naszej wiary.
Częstochowa
Zakopane
Kraków
Budowa nowego domu w Krakowie
Dzień Wszystkich Świętych przeżyłyśmy z wielkim wzruszeniem w Krakowie. Odwiedzając krakowski cmentarz, mogłyśmy doświadczyć jak wielu ludzi przyjeżdża na groby swoich bliskich nawet z bardzo daleka. Cmentarz był pełen piękna i blasku, z bardzo oświetlonymi grobami i świeżymi, jesiennymi kwiatami. Wielkim przeżyciem była również dla nas możliwość odwiedzenia grobów naszych zmarłych sióstr i wspólna za nie modlitwa.
Ostatni dzień spędziłyśmy w Warszawie w domu prowincjalnym, gdzie podziękowałyśmy siostrom za przyjęcie oraz troskę o nas. Życzyłyśmy im Bożego błogosławieństwa, umocnienia w pracy im powierzonej oraz bycia świadkami wiary i powołania.
Sr. Josephina D’Souza
