Niebiosa, wysączcie z góry sprawiedliwość i niech obłoki z deszczem ją wyleją.
Niechaj ziemia się otworzy, niech zbawienie wyda owoc
i razem wzejdzie sprawiedliwość! Ja, Pan, jestem tego Stwórcą.
Iz 45, 8
Adwentowa część brewiarza jest moją ulubioną częścią. Każdego roku z nadejściem listopada czekam na pierwsze nieszpory pierwszej niedzieli Adwentu, bo przychodzi wtedy czas czytań biblijnych i antyfon, które mnie głęboko poruszają.
W okresie Adwentu mamy czas, aby się przygotować i szeroko otworzyć nasze serca na Boga, który staje się człowiekiem z nieskończonej miłości do nas. Możemy wspólnie śpiewać pieśni mówiące o tęsknocie za Bogiem i oczekiwaniu na zbawienie. Możemy też pozwolić, by te słowa i melodie w ciszy w nas rozbrzmiewały.
“Spuście rosę niebiosa z góry, a obłoki niech spuszczą z deszczem Sprawiedliwego!” wołali w czasie niespokojnych nocy ludzie, którym Bóg dał obietnicę, że pewnego dnia ujrzą samego pośrednika zbawienia i wejdą do nieba; jego brama była bowiem zamknięta, dopóki nie przyszedł Zbawiciel. (pieśń adwentowa)
Tak, żyjemy w czasie niespokojnych nocy. Lecz nie jesteśmy pozbawieni nadziei, gdyż otrzymaliśmy obietnicę, że wzejdą sprawiedliwość i zbawienie.
Sr. Astrid
Zdjęcie s. Adelheid Scheloske SAC: Marienborn, grudzień 2017 r.
